“December in Peru: Een Reis van Verbinding en Groei”
Er zijn reizen die je maakt voor de bestemming, en er zijn reizen die je maakt om dichter bij jezelf en elkaar te komen. Mijn reizen naar Peru in de decembermaand vallen zonder twijfel in die laatste categorie. Eén specifieke reis blijft in mijn herinnering oplichten: die van 2010, toen ik met mijn kinderen en mijn schoonzoon afreisde naar dit betoverende land. Het was een reis die méér was dan een optelsom van plaatsen en momenten – het was een spirituele beleving die onze band als familie voorgoed verdiepte.
Een Zomer vol Rituelen en Verwondering
Wanneer wij hier in de kou zitten, is het in Peru volop zomer. De aarde bloeit er uitbundig en de mensen verwelkomen je met hartelijkheid en geloof. In december hangt er een bijzondere magie in de lucht. We bezochten pre-Inca plekken, ver van de toeristenstromen, en voelden de geschiedenis om ons heen fluisteren. Het was alsof de bergtoppen en valleien verhalen vertelden die eeuwen overbrugden. Hier, in dit landschap vol mystiek, kwamen we niet alleen dichter bij de Peruaanse cultuur, maar ook dichter bij onszelf.
Chocolatada: De Ziel van Kerst
Het hoogtepunt van onze reis was de ontmoeting met Helena van Engelen en haar project voor kansarme kinderen, “Niños del Arco Iris ” waar aan de allerarmsten onderwijs en medische zorg wordt gegeven. Ik was al enkele jaren alleen bij haar geweest maar met mijn kinderen maakte dit extra bijzonder.
Een paar dagen voor Kerst vieren ze er de Chocolatada, een dag waarop warme chocolademelk, eten en eenvoudige cadeautjes worden uitgedeeld aan hen die het hardst hulp nodig hebben. Je kunt je niet voorstellen dat al heel vroeg in de ochtend de eerste kinderen al aan de poort staan om niks te hoeven missen. Als ik terug denk aan die beelden wil ik per direct weer terug om daar te helpen. Het was alsof de essentie van Kerst zich hier openbaarde: delen met wie minder heeft, elkaars hand vasthouden, elkaar een glim lach geven, in de donkere oogjes van de kindjes hun speelsheid zien een sprankje hoop en licht doorgeven. In die warme eenvoud school een diepere waarheid, een kern van liefde en elkaar zien, die ons allemaal verbindt.
De Reis als Metafoor voor het Leven
Mijn dochter en schoonzoon regelden praktisch alles tot in de puntjes, mijn zoon en ik volgden de stroom. Deze balans tussen voorbereiding en overgave weerspiegelt het leven zelf: soms moet je plannen, soms moet je loslaten. We reisden lokaal, gebruikten eenvoudige vervoersmiddelen, en lieten ons meevoeren in de Peruaanse levensritmes. Wie liepen op gevaarlijke hoogstens en moedigde elkaar aan. We doken de jungle in en liepen eindeloos in de magie die de jungle ons bood. Door de schoonheid en de stilte met elkaar verbonden. Zonder haast, zonder hoogmoed, gewoon mens-zijn te midden van andere mensen. Het waren momenten waarin onze gezinsbanden versterkten, gesprekken die dieper gingen dan het alledaagse, en ervaringen die onze harten openden.
Een Familiemoment dat Nooit Verbleekt
Deze reis is in mijn herinnering uitgegroeid tot een soort ankerpunt, een spirituele bakermat voor onze familieband. Na deze bijzondere december in Peru zijn mijn kinderen hun eigen pad verder gegaan, hebben ze zelf kinderen gekregen, en geven ze de kerstgedachten, dat delen, die verbinding, dat innerlijke licht, door aan hun eigen gezinnen. Deze reis leeft voort in hun herinneringen én in die van hun kinderen. Het is alsof een zaadje van liefde en mededogen, geplant in de Peruaanse zon, van generatie op generatie verder groeit.
Altijd in mijn Hart
Elke december, als het hier koud is en ik terugdenk aan die zomers in Peru, voel ik een dankbaarheid die ik moeilijk onder woorden kan brengen. Dit avontuur herinnerde ons eraan dat echte rijkdom in de eenvoud ligt, dat de ware kerstgedachte leeft in het delen van warmte en liefde, en dat we als familie een onbreekbare keten vormen door tijd, ruimte en generaties heen.
Deze reis is meer dan een nostalgische herinnering; het is een innerlijk kompas geworden. De magie van die december in Peru draag ik voor altijd in mijn hart. En als ik zie hoe mijn kinderen diezelfde waarden doorgeven aan hun eigen kinderen, weet ik dat deze vonk van menselijkheid en liefde blijft branden, nu, morgen, en in ieder feestelijk jaargetijde dat nog volgt.
Ik wens je een decembermaand met liefdevolle verbindingen met je dierbare,
Hartengroet Marianne v.d. Weijer